Jan H., Ned. letterkundige; * 10 5 Jan. 1900 te Sluis (Z.), een der meest begaafde figuren uit de jongere Christelijke letterkunde, vooral uitmuntend door zijn beheersching van den versvorm en zijn meesterschap over de taal.
Werken: Louteringen (1927); Doodendansen (1929); Jaspis en jade (1929); Wijn (1930); Branding (1930); In aedibus amoris (te zamen met Él. Reitsma, 1931); Doolagiën (1932); De Boer zonder God (1933); Geuzen (1934). Asselbergs.