Diksap wordt in de suikerfabricage de suikeroplossing genoemd, welke na indamping uit het dunsap wordt verkregen. Het is een heldergele, in de warmte weinig, in de koude sterk visqueuze oplossing, bevattende 65 tot 60% suiker en de niet door de sapreiniging verwijderde verontreinigingen. → Suikerfabricage. [i]P. v.
Ginneken [/i] Diksmuide Stad in West-Vlaanderen aan den Ijzer en het kanaal van Handzame; ca. 3 300 inw.; opp. 210 ha. Polderstreek.
Vermaard om zijn vette weiden en zijn zeer gezochte boter. Bisschoppelijk College, S.
Janshospitaal, Minderbroedersklooster. Mooi stadhuis.
Begijnhof. Van het wereldberoemd doksaal van de S.
Niklaaskerk worden nog enkele overblijfsels bewaard in het Stadsmuseum, waar al de herinneringen aan het oude D. ondergebracht werden o.a. geschriften van de dichteres Maria Doolaege (1803—1884). Oorlogsmonumenten: de Bloemmolens (Minoterie), versterking van de Duitschers; standbeeld van baron Jacques de Dixmude; (op grondgebied Kaaskerke); de Doodengang (Boyau de la mort); Calvarieberg (1928) en het Ijzermonument, sedert 1919 jaarlijks bezocht door ca. 100 000 bedevaarders.Houbart De plaats behoorde oorspronkelijk tot het naburige Eessen. Door kasteel en handel ontstond de stad. Reeds als oppidum vermeld in 1120 en als portus (op den Ijzer) in 1127. Belangrijke handelsplaats in de 12e— 13e eeuw. Wallen werden vernieuwd in 1270 en in 1421. Intusschen was de stad in de 14e eeuw zwaar beproefd geworden door brand (1333) en epidemieën.
Het begin der 15e eeuw brengt heropbloei. Opnieuw wordt de stad geteisterd door belegeringen en brand (1503). Verdwijnt haar lakennijverheid, haar veeen botermarkten brengen weelde aan in de vredesperioden, die zich in de 17e en 18e eeuw voordoen. De kasteelnij van Diksmuide had haar kasteel aan de monding (muide) van de Krekelbeek in den Ijzer. In October— November 1914 werd Diksmuide geheel in puin gelegd. Het werd in Oud-Vlaamschen stijl opnieuw opgebouwd. Prims