Bommenwerper - 1° ook wel loopgraafmortier of mijnenwerper genoemd, is ingericht voor werpvuur. Eenvoudige inrichting, als regel voorlader.
Afhankelijk van het gewicht van het verschoten projectiel onderscheidt men zware, middelbare en lichte b.
Door de geringe aanvangssnelheid is de wand der bommen dun, waardoor veel ruimte overblijft voor de springlading. De Duitsche zware b. van 26 cm, gewicht bom 96 kg met 46 kg springlading, maximum dracht 1 000 m; de Fransche zware b. van 24 cm, gewicht bom 83 kg met 42 kg springlading, maximum dracht 2 150 m. De in de Ned. bewapening aanwezige mortier van 8 wordt ook wel b. genoemd. → Mortier.
Bij de marine dient de b. op torpedojagers voor het werpen van dieptebommen, die op bepaalden aan te geven afstand onder de wateroppervlakte springen en gebruikt worden als wapen tegen onderzeebooten. Nijhoff 2° Naam voor bombardementsvliegtuig, een militair vliegtuig, ingericht voor het vervoeren en afwerpen van luchtbommen. De bommen zijn in den regel opgehangen in rekken onder den romp of het (onderste) draagvlak van het vliegtuig (→ Bommenrek). Een electrische inrichting maakt het afwerpen van de bommen in de vlucht mogelijk (→ Bomafwerpinrichting).
3° Naam voor degenen, die bij den militairen vliegdienst voor het werpen van bommen uit vliegtuigen zijn opgeleid; het bommenwerpen is in Ned. een onderdeel van de opleiding tot officier-waarnemer.