Bleekkalk - een witte, hygroscopische stof, meer bekend onder den naam chloorkalk. Sedert 1799 wordt b. volgens de werkwijze van Tennant gemaakt door gebluschte kalk met chloorgas te verzadigen.
Deze bewerking geschiedt in apparaten van hout of steen, inwendig met lood of asphalt bekleed. De juiste chemische formule voor b. is niet bekend. De bruto samenstelling beantwoordt aan de formule CaCl2O. Meestal wordt het opgevat als een dubbelzout van zoutzuur en van onderchlorigzuur. Deze laatste stof wordt er dan ook met zuren uit gevormd. Juist op deze vorming van onderchlorigzuur (HClO) uit bleekkalk met het koolzuur van de lucht berust het oxydeerend en daardoor bleekend vermogen.
Het onderchlorigzuur, dat dus pas vrijkomt, wanneer de met een chloorkalk-oplossing vochtig gemaakte goederen aan de lucht worden gebracht en daar koolzuur kunnen opnemen, staat zuurstof af aan de kleurstoffen van het te bleeken goed en zet deze daardoor in kleurlooze en gemakkelijk weg te wasschen stoffen om. Bij koken van chloorkalk-oplossingen ontstaan andere calciumverbindingen en chloorhoudende producten, die het waschgoed zeer sterk kunnen aantasten. Hetzelfde is het geval bij toevoeging van sterke zuren aan de oplossing. Hierdoor ontstaat vrij chloorgas, dat de vezel vernietigt.
De toepassing van b. in de huishouding mag als genoegzaam bekend worden verondersteld. Het is verder een uitmuntend desinfectiemiddel in veestallen en privaten (kazernes). In het laboratorium dient het ter bereiding van chloorgas, door het met zoutzuur te behandelen.
v. d. Beek.