Astrophysica - is dat deel der sterrenkunde, dat zich bezig houdt met de natuurlijke gesteldheid der hemellichamen. Behalve de studie van de oppervlakken van maan en planeten, behoort hiertoe ook de zonnephysica en het zeer uitgebreide gebied van de vaste sterren en nevels. De wetenschappelijke studie van de physica der vaste sterren neemt pas een aanvang in het midden van de 19e eeuw, na de ontdekking der spectraalanalyse door Kirchhoff en Bunsen. De verdere ontwikkeling der a. wordt geheel bepaald door die der natuurkundige waarnemingsmethoden (spectraalanalyse, photographie, photometrie, lichtelectrisch effect, thermo-element, interferometer) en theorieën (thermodynamica, atoomtheorie). Een nieuw en zeer belangrijk onderdeel is de theoretische a., die zich bezig houdt met de theorie van den bouw en het evenwicht van een ster.
Lit.: K. Graff, Grundriss der Astrophysik (1928).
Reesinck.