is de aanduiding van de drie belijdenisgeschriften van het gereformeerd Protestantisme in Nederland, te weten de Nederlandse Geloofsbelijdenis van Guido de Brés, de Heidelbergse Catechismus van 1563 en de Vijf Leerregels van de Nationale Synode te Dordrecht in 1619 tegen de Remonstranten. Ze zijn als Formulieren van Enigheid vastgesteld op de bovengenoemde synode.
Plet woord „enigheid” heeft de zin van „eenheid” en wijst dus aan, dat de Gereformeerden van Nederland in de belijdenis hiervan overeenstemden, hun eenheid vonden.
