Politieke solidariteit is het gezamenlijk uitdrukken van steun voor burgerlijk verzet elders, vaak op symbolische wijze. Dit kan variëren van World Cup-fans die Palestijnse vlaggen tonen tot supporters die regenboogarmbandjes dragen ter ondersteuning van LGBTQ+-rechten. Het omvat ook transnationale acties zoals christelijke vrijheidsstrijders in Syrië die met Oekraïense vlaggen zwaaien als steun tegen de Russische agressie, en Palestijnse scholieren die Black Lives Matter-beelden op de Israëlische afscheidingsmuur schilderen als teken van solidariteit met Afro-Amerikanen die eveneens asymmetrisch geweld ondergaan.
Deze vormen van solidariteit zijn vaak performatief en worden visueel uitgedrukt door middel van kunst of symbolen. Ze kunnen soms opportunistisch zijn, zoals het gebruik van hashtags zoals #PalestinianLivesMatter of #IndigenousLivesMatter, of het afbeelden van iconen zoals Che Guevara op muren in Belfast.
De diversiteit binnen 'People of Color' kan complicaties met zich meebrengen. In veel landen, zoals Frankrijk, zijn er activisten met verschillende etnische en culturele achtergronden die diasporisch verbonden zijn met landen als Algerije, het Afrikaanse continent, en Palestina. De verbondenheid met Afro-Amerikanen is echter niet altijd vanzelfsprekend, en BLM wordt vaak als een Noord-Amerikaans fenomeen gezien. Geloof kan ook de dynamiek van politieke solidariteit beïnvloeden, zoals blijkt uit steunbetuigingen voor Oekraïne.
Politieke solidariteit is dynamisch en evolueert voortdurend. Het creëert tijdelijke vormen van verbondenheid die bijdragen aan een breder begrip van medemenselijkheid.
