Eerwraak is het gebruik van geweld om de smet van de familie te zuiveren. Als een man uit de familie geen wraak neemt op het vrouwelijke familielid dat de eer zou hebben aangetast, of op de veroorzaker van het eerverlies, staan zowel zijn eigen eer als die van de hele familie op het spel. Hoe hoger het eergevoel binnen de familie, des te dieper de schaamte en des te groter het gezichtsverlies. Zonder actie om de zuiverheid te herstellen, gaat de trotse familie publiekelijk af.
Historisch gezien was het dodelijke duel een geijkte methode om gezichtsverlies te herstellen. Het verlies aan gezag kon met een duel worden terugverdiend. Zo’n zuiveringsritueel was ooit heilig en maatschappelijk geaccepteerd. Tegenwoordig vraagt eergerelateerd geweld om een cultuurgevoelige en behoedzame benadering. Hoewel fysiek en symbolisch geweld vanwege vermeende onzedelijkheid niet meer van deze tijd is, blijven wraak- en eergevoelens bestaan.
Het fenomeen eerwraak komt vaak voor in culturen waar de familie-eer een centrale rol speelt in het sociale leven. De druk om de eer te herstellen kan leiden tot extreme maatregelen, waarbij het geweld soms wordt goedgepraat als noodzakelijk voor het behoud van de familie-eer. Dit soort geweld vereist een diepgaande en gevoelige aanpak om de onderliggende culturele en sociale dynamieken te begrijpen en aan te pakken.
