van dien naam, en in rang de 56de Bisschop van Utrecht, volgde, in het Jaar 1496, op DAVID VAN BOURGONDIEN. Hij was een zusters zoon van den Markgraave FREDRIK VAN BADEN.
Met eenpaarigheid van stemmen verkooren zijnde, werd hij door den Prins bevestigd. Al in den aanvang zijner Regeeringe moest hij oorlog voeren tegen de Groote Gaarde, dat is, tegen den afgedankten hoop Krijgsvolk , die voortijds had gediend onder Hertog ALBERT VAN SAXEN, eerst Gouverneur en daar na Heer en Bederver van Friesland. Zij waren meer dan 400 man sterk , en rigtten, om en bij Deventer, groote verwoestingen aan. Doch de Bisschop, geholpen door de Geldetschen, versloeg hun. De Hertog van Kleef, terwijl MAXIMILIAAN, onder DAVID VAN BOURGONDIEN, Utrecht hield belegerd, had aan de Stad een groote somme gelds opgeschooten, welke hij niet terug kon bekoomen.
Dit verbitterde hem zodanig, dat hij de nog overgebleeven Groote Gaarde, van nieuws, in het Stigt, zond alwaar deeze woeste hoop gruwelijk huis hield. Doch de Bisschop wist hen zo wel te onthaalen, dat zij naar Kleef togen, en aldaar wraak namen over het geene hun te Utrecht ontmoet was; waarop de vrede tusschen deeze twistende partijen volgde.In het Jaar 1503 kwamen de Gelderschen, na dat zij Hilversum in brand gestooken hadden, naar de Bild, digt bij Utrecht. Aldaar lag de de Hertog, met bijna 2000 Gelderschen, die met sommige burgers een heimelijk verraad gesmeed hadden, om met een deel Turfschepen, opgepropt met volk, de Stad in te vaaren; doch het verraad werd ontdekt, en de schuldigen namen de vlugt. Van deezen FREDRIK VAN BADEN word getuigd, dat hij veel bekwaamer was om de wapenen dan om Godgeleerste boeken te bestandelen ; dat hij zig in veels zaaken stak, daar hij buiten had konnen blijven: waar door hij groote schulden maakte, en genoodzaakt werd, veele Heerlijkheden te verpanden. Hij overleed in het Jaar 1516.
Zie O. II. Kronijk; Geldersche Geschiedenissen en Batavia Sacra.
