Ridder, Graaf van Hennin, Heer van Capres, ook alleen bekend bij den naam van CAPRES. Hij is geboren uit een zeer aanzienlijk geslacht.
Door den Koning van Spanje werd, bij opene brieven van den jaare 1658, de Heerlijkheid Buggenhout, ten gevalle van ALEXANDER DE BOURNONVILLE, Graave van Hennin, tot een Prinsdom verheven, als zijnde afkomstig van de Graaven en Prinsen van Boulogne. Het gemelde geslacht bloeide reeds in de tiende Eeuwe. ODOARD heeft mede het vermaarde Verbond der Edelen ondertekend; doch hij schijnt, met anderen, hetzelve ook weder verlaaten te hebben. Want, in het jaar 1572, was hij niet alleen de Spaansche partij toegedaan, maar diende zelfs onder Don FREDRIK, in het beleg van Haarlem. Nogthans gaf hij blijken van een onstandvastigen aart: want vier jaaren laater diende hij weder tegen de Spanjaarden, van welke hij gevangen genomen werd; hij bekwam zijne vrijheid niet, dan bij de uitwisselinge der krijgsgevangenen, in het jaar 1577. ROORDA schold hem, wegens zijne ontstandvastigheid, voor een verrader.
De stap, dien hij, na het bekomen van zijne vrijheid, deed, met zig bij de misnoegden te voegen, was nog onverschoonbaarer, verbindende hij zig zeer naauw aan den Koning, voor wien hij zig zo standvastig toonde, dat de grootste aanbiedingen, door ORANJE gedaan, hem niet deeden twijfelen. PHILIPS DE TWEEDE, die anders weinig werks maakte van zijne dienaars wel te beloonen, gedroeg zig, omtrent BOURNONVILLE, tegen zijne gewoonte; hij erkende dat de Graaf VAN HENNIN, opgevoed aan het Hof van KAREL DEN VIJFDEN, groote diensten aan hem, PHILIPS DEN TWEEDEN, gedaan, en de Waalsche gewesten weder onder ’s Konings gebied geboogen had; in erkentenisse voor welke diensten hij hem aanstelde tot bevelhebber van Arras en ’t land van Artois, en voegde daarbij nog veele aanzienlijke posten, waarin BOURNONVILLE zig ook tot genoegen van den Koning kweet, tot aan zijnen dood toe, die voorviel den 28den December 1585.
Hij was gehuwd geweest met MARIA CHRISTINA VAN EGMOND, dochter van den onthoofden Graave VAN EGMOND, bij welke hij éénen zoon naliet. Zijne weduwe hertrouwde naderhand met Prins KAREL VAN MANSFELD.
Zie STRADA, BOR, TE WATER, II. Stuk, bl. 273, 274 en 275.
