Zij, die geregeld waschgoed moeten verzenden, kunnen dit, zonder gebruik te maken van een mandje of kistje, dat het pakket te zwaar zou maken, op de volgende manier doen:
Men maakt een of twee solide omhulsels van sterk linnen van niet al te lichte kleur. Bruin, blauw of donkergrijs zijn tinten, die voor dit doel in aanmerking komen. Deze waschzak, welks naden dubbel gestikt moeten worden, geeft men een rechthoekig model. De open zijde krijgt aan weerskanten vetergaatjes, die men, om uitscheuren te voorkomen, door den schoenmaker van koperen oogjes laat voorzien. Aan de uiteinden van den veter (waarmee ten slotte de zak wordt dichtgeregen) bevestigt men een stevige label voor het adres.
De „uithuizige" huisgenoot heeft nu, bij terugzenden van zijn waschgoed, niet anders te doen dan, als zijn bundeltje gepakt is, dat van een einder adreskaartje te voorzien. Van beschadiging zal, bij dergelijke verpakking, menschelijkerwijze gesproken geen sprake zijn.
