Ze komen in elk huishouden wel eens voor, de kleine dienstweigeraars, die grooten last kunnen veroorzaken en die met behulp van eenvoudige hulpmiddeltjes in de meeste gevallen wel „tot de orde” kunnen worden gebracht.
Gij zijt bezig een hors d’oeuvre schotel klaar te maken. Allerlei lekkernijen hebt ge ingeslagen; en omdat de grootste attractie op de veeldeelige schaal altijd uitgaat van wat uit de blikjes daarop wordt uitgespreid, hebt gij gezorgd voor de noodige variatie op dat gebied. Bismarck-hering, makreel op olie, sardines en kreeft staan klaar om naast tomatenschijfjes, komkommer en aardappelsalade tot een geurig mozaïek te worden gearrangeerd.
Daar heb je de eerste pech. Bij het omdraaien van den sleutel, die aan het haakje van 't sardineblikje zit, knapt het staallipje af. Wat nu te doen? Het mesje, dat bestemd is voor het openen van conservenbussen, kunt gij in dit geval niet gebruiken, omdat de teere vischjes, die het blikje tot den bovenrand vullen, door het mesje beschadigd zouden worden. Met uw handen durft gij het werkje niet verder op te knappen, omdat gij wel weet, dat vrij ernstige verwondingen misschien het gevolg zouden zijn van uw roekeloos pogen.
Ge kijkt wanhopig om u heen, en toch is een heel eenvoudige methode om zoo’n halstarrig blik te openen, bij de hand. Als gij het blikje op tafel zet, het met de linkerhand stevig vasthoudt en met een nijptang het omgebogen stuk blik of — als ’t zoo uit mocht komen .— het halfgeopende deksel beetpakt, zal het, tien tegen een, lukken om met één enkelen stevigen ruk het blik open te krijgen.
Gebeurt het u wel eens, dat het gebruik van den kurketrekker een verkeerde uitwerking heeft? Dat de kurk afbrokkelt of dat de schroefgang, die ge hebt ingeboord, zoo wijd is, dat de trekker niet pakt? Ook om dit kwaad te verhelpen, kunnen wij een eenvoudig hulpmiddel aan de hand doen. Neem een stukje ijzerdraad en buig dat aan 't uiteinde om tot een haak, als ’t kan met een scherp puntje. Schuif dit tusschen den hals der flesch en de kurk voorzichtig naar beneden. Is het haakje tot onderaan de kurk gekomen, geef uw „hengel” dan een halven draai naar links of rechts; het is nu een kleine moeite geworden om de kurk naar boven te trekken. Mocht één zoo’n haakje niet voldoende zijn, dan haalt ge de weerbarstige kurk er uit met behulp van twee van die instrumentjes, 't Zaakje zal dan zéker lukken!
Minstens even lastig kan het worden, als een kurk naar binnen schiet. Zoo’n weglooper is ook te achterhalen, al zoudt ge het misschien niet denken. Laat in dit geval uw flesch heelemaal leegloopen en maak van een stevig touwtje
een strik. Die strik laat ge voorzichtig naar beneden glijden en, als het u is gelukt, de lus van het touw om de kurk heen te krijgen, moet ge den gevangene meteen naar boven trekken. Zoodra de kurk bij den hals van de flesch is gekomen, wringt de strik zich vanzelf stevig om de kurk heen, zoodat de rest „gesmeerd” gaat.
Metalen tubes, gevuld met paté van sardellen of ansjovis, laten zich soms niet losschroeven. Wees nu voorzichtig, want als gij het knopje, dat als sluiting dient, gaat forceeren, loopt gij groote kans, het teere metaal van het kokertje te scheuren, 't geen ten gevolge zou hebben, dat de inhoud geheel of gedeeltelijk verloren zou gaan. In dit geval moet een klein beetje warmte u uit den nood helpen. Een lucifersvlam, waarin gij even de onwillige schroefsluiting houdt, is in de meeste gevallen reeds afdoende.
