Schilderijen en portretten, spiegels en wandborden, kalenders en stofdoekmandjes .... Wat moet nog meer aan den wand gehangen worden? In de meeste gezinnen bezorgen de huisgenooten al die kleine werkjes zelf, zoeken zij, als de meubels zijn neergezet, de meest geschikte plaats aan den muur, opdat ieder kunst- of gebruiksvoorwerp *op zijn voordeeligst uitkomt.
Maar al te vaak is dit werkje niet veel anders dan het vernielen en beschadigen der muurbespanning, want bij het inslaan van haken en spijkers komt men dikwijls terecht op een steen, die niet te „vermurwen” is, zoodat de spijker kromgeslagen wordt, weer moet worden uitgehaald en de proefneming op een andere plek nog eens herhaald. Het kan best voorkomen, dat men, op die manier te werk gaande, het met een en denzelfden spijker drie, viermaal moet probeeren, zoodat men drie, vier gaten in 't behang slaat voordat één schilderijtje, één simpel verjaarskalendertje kan worden opgehangen.
Niemand zal durven beweren, dat zoo’n geruïneerd behang een cachet van netheid geeft aan de kamer.
Er bestaat een klein trucje om bij het verrichten van dergelijke werkjes keurige resultaten te verkrijgen, zoodat, als alles hangt, het behang geen wonde plekken vertoont.
Voordat men een spijker gaat slaan, moet men de te gebruiken plek onderzoeken door er met den hamer op te kloppen. Is het geluid, dat men dan te hooren krijgt, helder en komt de hamer met een harden tik op den muur terecht, dan kan men er wel zeker van zijn, op een steen te slaan, waar met geen mogelijkheid een spijker in te drijven valt. Klinkt de hamerslag echter dof, dan kan de proef gerust gewaagd worden. Maar — en nu komt de kleine truc — vóórdat men met spijkeren begint, snijdt men met een scherp mesje een driehoekig stukje behang op die plek los, tilt dat papieren driehoekje op en slaat den spijker in den vrijgekomen muur. Pakt de spijker niet, dan is niets bedorven, want men trekt hem er eenvoudig weer uit, smeert een beetje stijfsel aan den achterkant van het behangselpapier en drukt dit weer op zijn plaats. Op die manier te werk gaande, voorkomt men, het behang op onnoodige wijze hier en daar te beschadigen.
Moeten zware haken in den muur gedreven worden, dan doet men verstandig, als een geschikte plek gevonden is, met een scherp mesje in het papier kruisgewijze een insnijding aan te brengen. De vier driehoekjes, die op deze wijze ontstaan, vouwt men om, zoodat een vrij groote plek van den muur vrijkomt en eerst als de haak stevig vast zit, plakt men het papier weer bij.
Keukenwanden en de muren van de werkkasten en -hokken, kan men, voor zoover ze van cement zijn, als ze een goedkoop opknapbeurtje moeten hebben, gemakkelijk zelf behandelen. Er bestaan n.l. eenige soorten kalkwaterverf, die in pakken verkocht worden en in verf winkels en drogisterijen verkrijgbaar zijn, niet alleen in wit, maar ook in verschillende andere kleuren. Met koud water aangemengd, vormen ze een soort verf, die uiterst geschikt is voor het opknappen van keukenmuren, kasten, enz.
Indien geverfde muren niet overal met een stofdoek of stoffer bereikt kunnen worden, kan men op de volgende manier te werk gaan, om stof en andere ongerechtigheden te verwijderen: Om een ragebol wordt een stofdoek gebonden. Met dit instrument wordt de muurvlakte geveegd. De stofdoek wordt gedurende de bewerking meermalen af geknoopt en buiten het raam uitgeslagen. Waarom een ragebol alleen niet afdoende is? Omdat de doek het stof beter vasthoudt dan de losse borstels van den rager. Als deze wijze van schoonmaken op den duur niet voldoende helpt, kan men in vele gevallen een zeemlap, vochtig gemaakt en uitgeknepen in plaats van een stofdoek nemen. Frescoliet muren kunnen behandeld worden als gewitte muren.
