Sykophantai - Aanklagers of verklikkers. In Athene bestond er geen openbare aanklager of speurder naar overtredingen en misdaden. In de wetgeving van Solon was bepaald dat iedere burger een boosdoener kon vervolgen en voor de rechter brengen. Als lokmiddel hiertoe was bepaald dat bij eventuele veroordeling tot een boete de aanbrenger een deel van deze boete zou ontvangen.
Omstreeks het midden van de 5e eeuw v.C. bleek het systeem, dat tot dan toe zeer goed had gewerkt, tot misbruiken aanleiding te geven. Men begon een beroep van het verklikken te maken en dit als een bron van inkomsten te beschouwen, zodat allerhande vervolgingen werden ingespannen op grond van persoonlijke, politieke of financiële redenen. Zulke verklikkers waren de sykophantai. De gevaarlijke elementen in deze groep waren degenen die chantage pleegden, zodat ofwel een schuldige niet werd veroordeeld of gestraft, omdat de sykophantes geen aanklacht indiende, ofwel een onschuldige chantagegeld betaalde. Wettelijk werden er wel maatregelen tegen oneerlijke sykophantai getroffen, doch het meest afdoende was de wet die voorschreef dat de aanklager een boete van 1000 drachmen moest betalen, indien hij niet één vijfde (20 pct.) van de stemmen van de juryleden voor zijn aanklacht behaalde. Een zeer bekend geval is de aanklacht van Aischines in het proces ‘Om de Kroon’ tegen Demosthenes.
