Symmachia - Bondgenootschap in Griekenland. Een bondgenootschap met het oog op een oorlog, kon velerlei inhoud hebben: ofwel een eenvoudige samenwerking in een oorlog, een verdrag voor hulpverlening of een confederatie van bondgenoten. Zo’n verdrag onder verbondenen kon defensief zijn ofwel defensief en offensief. In dit laatste geval bevatte de symmachia een clausule, waarbij de ondertekenaars er zich toe verbonden dezelfde vrienden en dezelfde vijanden te hebben. Ofschoon zo’n verdrag meestal gesloten werd door gelijkgerechtigde partners, kon het voorkomen dat een of meer van de partners de andere als de leider beschouwden en aan hem ondergeschikt waren. Deze had de hegemonia, het commando in oorlogstijd en het voorzitterschap van de vergadering van de verbondenen.
Zo bestonden de Peloponnesische Bond onder leiding van Sparta, en de Delisch-Attische Zeehond onder leiding van Athene.
De Tweede Atheense Bond, opgericht in 378 v.C., was samengesteld uit lidstaten, die afzonderlijke verdragen met Athene sloten op basis van vrijheid, zelfbeschikking, vrijstelling van het onderhouden van vreemde garnizoenen op hun grondgebied en van het betalen van een geldelijke bijdrage. De Atheners hadden heel wat geleerd na de eerste Delisch-Attische Zeehond. De politiek, ingevoerd door deze Tweede Atheense Bond, werd bepaald door alle lidstaten op een synedrion, een raad van afgevaardigden, waarvan de beslissingen geratifieerd werden door de Ekklèsia. De Tweede Atheense Bond werd in 338 v.C. ontbonden, na de nederlaag van Chaironea tegen Philippos II van Makedonië.
In de hellenistische periode werden herhaaldelijk bondgenootschappen gesloten, waarvan vermeld dienen te worden: de Achaïsche Bond, de Aitolische Bond, de Griekse onder Philippos II, daarna onder Antigonos Monophthalmos en Antigonos Doson.
