graaf, Belg. politicus, *26.2.1837 Brussel, ✝ 5.4.1922 Brussel. Advocaat te Brussel, trad via de → Congressen van Mechelen op de voorgrond.
Van 1874 tot zijn dood was hij r.k. lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Was 1884 (juni-okt.) minister van Justitie. maar moest na liberale manifestaties ontslag nemen. Werd later vertrouweling van koning Leopold II, ondanks zijn antimiiitarisme; sinds 1885 voorzitter van de Federatie van Katholieke Kringen en Conservatieve Verenigingen, waarvan hij een bolwerk van conservatisme maakte; leidde niet alleen de katholieke partij, maar beïnvloedde evenzeer het episcopaat. Verzette zich tegen hervormingen als algemeen kiesrecht, evenredige vertegenwoordiging en persoonlijke dienstplicht, evenals tegen autonome vakverenigingen en de Vlaamse Beweging. → Immobilisten. Werken: Vingt ans de polémique (3 dln. 1885), A travers dix années, 1885—94 (2 dln. 1895), Echos des luites contemporaines, 1895-1905 (2 dln. 1906). Uitgave: Mémoires pour servir è l'histoire contem- poraine de la Belgique (3 dln. 1927—37).
