Dit woord wordt in de handboeken taalzuivering niet besproken. Sinds de jaren ’50 vindt men het in sommige woordenboeken maar Van Dale, Verschueren en Van Gelderen beschouwen het als een germanisme (D. ‘weltfremd’) voor ‘vreemd, niet bekend, niet thuis in de wereld, in het maatschappelijk leven’.
Ook Koenen keurde het eerst af, nu vermeldt hij nog maar de Duitse afkomst van het woord. Dit schijnt dus op een zekere inburgering te wijzen.
Wereldvreemdheid) wordt echter nog lang niet door iedereen goedgekeurd.
Gepubliceerd op 11-06-2020
Wereldvreemd(heid)1
betekenis & definitie