geb. 5 Oct. 1792 te Leipzig, deed 1822—29 ijverige nasporingen in de bibliotheken van Zuid- en West-Europa, en werd 1838 prof. der rechtsgeleerde letterkunde te Leipzig, met den titel van hofraad. Hij heeft aan de wetenschap groote diensten bewezen dooreene menigte schatten openbaar te maken, die tot dusverre slechts in handschrift bestonden.
Zijne voornaamste werken zijn: Catalogus librorum mamscriplorum, (Leipzig 1829); beredeneerde editien van den Codex Theodosianus (Bonn 1859—42), van AeNovellœ constitutiones (Bonn 1844) en van Lex Romana Visigolhorum (Leipzig 1849).
