geb. 18 Febr. 1802 te Bautzen, van 1832 tot 1850 prof. aan de landsschool te Meissen, sedert gepensioneerd te Dresden gevestigd, behoort onder de uitstekendste oriëntalisten van onze eeuw. Zijn voornaamste werk is de uitgave van Hadzji-Khalfa's grooten Lexicon bibliograpkicum et encyclopwdicum (7 dln.
Leipzig 1835—57). Wijders verdienen nog bijzondere melding de volgende zijner uitgaven; de Koran (Lpz. 1854; 1841); de Deflnitiones van Dzjordzjani (Lpz. 1845) de Concordantie Corani Arabieni (Lpz. 1842), en de nasporingen betreffende ,,Mani en zijne leer" (Lpz. 1861).
