Mogigraphie, wordt niet veroorzaakt door ontsteking van spieren of zenuwen, doch is louter van functioneelen aard. De kwaal sluipt ongemerkt nader, kondigt zich aan door vermoeidheid der vingers of van de geheele hand en arm, vaak ook door een licht steken of trillen en beven, waardoor een onzeker schrift ontstaat en de patiënt op de ingetreden verzwakking opmerkzaam gemaakt wordt.
Dit zijn de eerste verschijnselen van de kwaal. Men beproeft den penhouder op een andere wijze vast te houden, kiest een andere houding tegenover het papier. Heeft dit niet het gewenschte gevolg, dan neemt men, wanneer tot nu toe met een gewonen penhouder geschreven werd, een dikkeren. Vele soorten van penhouders heeft men tegen schrijfkramp bedacht, te veel om hier te noemen; niets echter bleek afdoend. Na korten tijd worden duim en wijsvinger weerspannig, laten los, de pen valt uit de hand; pijnen in onder- en bovenarm doen zich voor, ja vaak tot in hals en schouder. Het schrift wordt onder zulke omstandigheden onduidelijk en ten slotte onleesbaar; alle verschijnselen van S. zijn aanwezig.Een dergelijke aandoening wordt aangetroffen bij andere bezigheden; allen, die door de vaardigheid der hand hun brood moeten verdienen, worden er mede bedreigd. Zoo b.v. piano- en vioolspelen, telegrafeeren, schilderen en teekenen, ook naaien en breien, ja zelfs melken, kunnen soms plotseling door het te voorschijn treden van kramp niet verder voortgezet worden. AI deze verschillende storingen in de functies van hand- en armspieren, hebben met de S. dezelfde oorzaak. Vroeger, een 20, 30 jaar geleden (de kwaal is nog niet lang bekend, en waarschijnlijk toe te schrijven voor een groot deel aan de zenuwachtige gejaagdheid van onzen tijd) schreef men rust voor, maar wie kan aan zoo’n bevel gevolg geven? De voor zijn brood werkende zeker niet. Daarna kwam behandeling door middel van electriciteit en verschillende toestellen. Toch heeft ook dit niet tot het doel kunnen voeren.
De tegenwoordige behandelingsmethode, berustende hoofdzakelijk op massage verbonden met oefening (heilgymnastiek) vereischt vooral geduld en ervaring. Het succes hangt namelijk voor een groot deel af van ’t geduld, waarmede de behandeling ondernomen en< doorgevoerd wordt. Het verdient aanbeveling zich onder handen van een specialist te stellen.
