een alcaloïd uit de bladeren (folia Jaborandi) van Pilocarpus pennatifolius. Deze bladeren werden in Brazilië (hun vaderland) reeds in de vorige eeuw gebruikt als sterk zweetdrijvend middel, maar werden in Europa eerst in 1874 bekend.
P. bevordert de zweet- en speekselafscheiding en wordt wegens deze eigenschappen gebruikt om de opzuiging van vloeistofophoopingen of ontstekingsproducten te bevorderen, vooral in de oogheelkunde. Het veroorzaakt tevens pupilvernauwing en verlaging van den druk in het oog. Het middel is niet zonder gevaar en kan o.a. longoedeem veroorzaken, daar het de afscheiding der bronchiën versterkt.
