waren tot voor niet langen tijd zeer gevreesd, wegens de nabijheid der hersenen; ook nu telt men deze wonden nog niet licht, daar zij bij infectie gevaar opleveren voor hersenvliesontsteking door directe voortplanting. Door de moeilijkheid om het haar schoon te maken en schoon te houden en door het dikwijls slecht te bevestigen verband, kan een verontreiniging der wondvlakten lichter plaats hebben.
Schedelwonden gapen alleen als zij zoo diep zijn dat het peesvlies van den schedel (galea aponeurotica) gekliefd of gescheurd is. De hoofdzaak bij de behandeling is reiniging en verwijdering van ingedrongen haren, het uittrekken van eventueel aanwezige beensplinters, het blootleggen der verwonde plaats door afknippen of scheren der haren in den omtrek. Diepere schedelwonden worden alleen dan geheel gesloten, wanneer men overtuigd meent te kunnen zijn van een ongestoord wondverloop. Is daarentegen infectie waarschijnlijk en dus ettering te verwachten, dan laat de geneesheer de wond geheel of gedeeltelijk open, en wordt er voor den goeden afvoer van de gevormde etterstoffen een strookje jodoformgaas of iets dergelijks ingelegd.
