Encephalitis, ontsteking van hersenzelfstandigheid, voorkomende als hersenabsces (zie aldaar) en als vrij groote verweekingshaarden. Bij kinderen komt een bepaalde vorm dezer aandoening niet zelden voor als cerebrale kinderverlamming. Deze ziekte begint meestal acuut in het le tot 4e levensjaar.
Het kind wordt plotseling ziek onder koorts, misselijkheid en braken; spoedig treden krampachtige trekkingen en bewusteloosheid op. Deze toestand duurt soms slechts 1—2 dagen, in andere gevallen 1—3 weken. Dan worden de kinderen meestal snel beter, maar, helaas ziet men dat een verlamming bestaat, die wel voor een groot deel kan teruggaan, maar zelden geheel verdwijnt, en in den regel halfzijdig is. De aangedane lichaamsdeelen blijven meestal ook wat terug in groei en contracturen kunnen, zich ontwikkelen. Soms ontwikkelt zich later vallende ziekte. De behandeling der nagebleven verlammingen bestaat in massage, electriciteit en koude afwrijvingen.Na acute ziekten (vooral influenza) treedt soms bij volwassenen een acute haemorrhagische encephalitis op, die in den regel onder bewusteloosheid en hooge koorts doodelijk verloopt.
