zilver
In 1844 voor het eerst aangetroffen, in een literaire tekst, in de samenstelling tafeltimtim voor ‘tafelzilver’. In dezelfde tekst is sprake van een timtimmer, voor een ‘zilversmid’. Omstreeks 1860 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, opgesteld door M. Verwoert, indertijd directeur van een gevangenis te Utrecht. Volgens de Grote Van Dale (2005) is timtim ‘klanknabootsend gevormd’, maar onduidelijk is wat we ons hierbij moeten voorstellen. Naar het timtimmende geluid dat zilverenwerk kan voortbrengen als je er tegenaan tikt?
• ‘Vooruit nou, en breng eerst dat ding [de kist] naar beneeje. Wat heb jelui der in?’ ‘’n Beetje tapijtgoed en linne en een paar stukkies timtim.’ ¶ Justus van Maurik, Toen ik nog jong was (1901), p. 184. De schrijver verklaart de betekenis tussen haakjes.
