beteekent, dat iemand op zijn toer of ronde aan de beurt komt. Zoo bepaalt de Gereformeerde Kerkenordening, dat in den kerkeraad de Dienaren des Woords, zoo er meerdere zijn, bij beurten zullen presideeren (art. 37), terwijl het ook voor de classicale vergaderingen wordt aanbevolen, zonder er echter een regel van te maken (art. 41); waaruit het goede beginsel spreekt, dat alle Dienaren gelijk zijn, en de een in gezag niet boven den ander staat; en het gevaar van hiërarchie, dat door een vasten praeses zoo licht insluipt, voorkomen wordt.
Maar voor de afvaardiging naar de particuliere en generale synoden hebben de kerken het afvaardigen bij toerbeurt niet gewild. Daar hebben zij de vrije verkiezing steeds gehandhaafd, omdat de kerken er door hare afgevaardigden samenkomen en daarvoor de Dienaren met de meeste ambtsgaven, ervaring en ambtstrouw als van zelf in aanmerking komen.
