Geboren 1478, onthoofd 1535, Engelsch kanselier. In 1517 verscheen zijn Utopia.
Het bevatte de schildering van een denkbeeldigen staat. Zooals in de oudheid Plato zijn Republiek, de door Aristoteles genoemde Hippodamus en Phallas van Chalcedon hun model-gouvernementen, Theopompus van Chios de merkwaardigheden zijner Thaumasia, Euhemerus zijn Panchaia had beschreven, zoo construeerde Thomas Morus zijn staatsroman, een kritiek op de staatkundige en kerkelijke verhoudingen in Engeland, en een fantastische schildering van een ideaal-staat op communistischen grondslag.
Het geschrift is verdeeld in twee boeken. Het eerste boek is een breede inleiding; het tweede bevat het sociale programma zelf: het eigenlijk beeld van het eiland Utopia.
Van de tolerantie aller godsdiensten, die hij in dat boek predikte, vinden we later bij hem geen sporen. Fel en bitter waren zijn pamfletten tegen Luther en diens beweging.
Eerst bij het einde van zijn leven, in zijn gevangenis, bij zijn gang naar het schavot, zien wij den Thomas Morus der Utopia in hem herleven. Intusschen konden de arme klassen in Engeland hem dankbaar wezen voor twee zaken: vooreerst dat hij zorgde, dat het hoogste gerechtshof zoo snel mogelijk werkte, zóó zelfs, dat op één dag, toen hij ter zitting kwam, er geen enkele zaak onafgedaan was; en ten andere, dat hij het vraagstuk der eerlijke armoede, die buiten schuld, door de wending en plooi der maatschappelijke omstandigheden, niet genoeg verdienen kon, aan de orde heeft gesteld.
