Bisschop van Winchester en kanselier van Engeland geboren 1483 te St. Edmundsburg in Suffolk, een man met groote gaven, maar met een bedenkelijk karakter.
Hij werd secretaris van kardinaal Wolsley en lid van de commissie, die in 1528 de scheiding tusschen Hendrik VIII en Catharina van Arragon te Rome behandelde. Als belooning voor zijn moeite werd hij in 1529 archidiaconus in Norfolk.
In 1533 bisschop van Winchester. Hij werd uit dankbaarheid daarvoor een ijverig verdediger van de koninklijke suprematie.
Hij schreef tegen de pauselijke hiërarchie zijn boek: de vera oboedientia. Toch bleef hij aanhanger van het oude geloof.
Hij werkte de plannen van Cranmer tegen. Tijdens de regeering van Eduard VI viel hij in ongenade en werd in den Tower gevangen gezet.
Door de bloedige Maria bevrijd, op zijn bisschopszetel hersteld, en tot staatskanselier geroepen, speelde hij een hoofdrol bij de restauratie van het Catholicisme en stond hij vooraan bij de vervolging der Protestanten onder de regeering van de „bloody Mary”. Hij beleefde nog de verbranding van de bisschoppen Ridley en Latimer.
Hij stierf 13 November 1555.
