I. Karl Ludwig Sand, geboren 5 October 1795 te Wunsiedel, studeerde in Tübingen theologie.
Te Erlangen stichtte hij een Burschenschaft (studentenvereeniging) en vertrok in 1817 naar Jena. Hij was met dweepzieke geestdrift voor zijn vaderland en de vrijheid vervuld.
Hij vatte het plan op om den te Mannheim wonenden Kotzebue, dien hij voor den verrader van Duitschland hield, te vermoorden. In 1819 wist hij diens woning binnen te dringen.
Hij stiet een dolk in de zijde van Kotzebue en bracht daarna zichzelve twee niet-levensgevaarlijke wonden toe. Sand bekende zijn daad en bleef haar tot zijn terechtstelling (hij werd onthoofd) verdedigen (1820).
De theoloog de Wette verloor zijn betrekking te Berlijn, omdat hij een troostbrief aan Sands moeder geschreven had.II. George Sand. Pseudoniem voor Aurore Dupin, baronnes Dudevant. Nohant, 1804;f 1876, Nohant. Schrijfster van buitengewone vruchtbaarheid. Haar honderd-en-vijftien romans vallen in drie groepen te onderscheiden.
De eerste groep is die der passioneele romans, waarin zij het „goddelijk recht van den hartstocht” poneert (Indiana, Lélia, Jacques, etc.) en die zij schrijft van haar vijf-en-twintigste tot haar vijf-en-dertigste jaar; de tweede groep omvat haar socialistische romans, waarmede zij zich bezighoudt in haar vijf daaropvolgende levensjaren (Le Compagnon du tour de France, e.a.). De laatste groep, die harer rustieke romans, welke zij daarna schrijft, (La Mare au diable, La petite Fadette, François le Champi) vormt het meest duurzame en waardevolle bestanddeel harer letterkundige nalatenschap. Van de tallooze liaisons welke zij gehad heeft met beroemde tijdgenooten, is die met Alfred de Musset de meest geruchtmakende geweest.
