1803—1836, fellow of the Oriel College in Oxford, een der vaders van de z.g.n. Oxforder beweging, welke niets anders dan Krypto-Romanisme beoogde.
Voor Froude was de kerk der eerste eeuwen de ware kerk. Niet alleen haar leer, maar ook haar kerkinrichting behaagde hem.
Het coelibaat, het vasten, de afzondering van de wereld en de disciplina arcani wenschte hij van haar overgenomen te zien. Van de Hervorming en de Hervormers wilde hij niet weten.
Hij vond het een troost, dat de Anglicaansche kerk met de kerk der Reformatoren niet identisch was en dat men dus haar formulieren kon uitleggen in den oorspronkelijken geest der kerk. De Remains dagboeken, brieven en predicatiën van den vroeg overleden geleerde werden door Newman en Keble uitgegeven, die trouwens ook tot de Oxforders behoorden.
De weg, dien de Oxforders insloegen, heeft naar Rome teruggevoerd.
