Een Italiaansch woord, dat oorspronkelijk slechts muziekwerk of compositie beteekent, maar dat na 1650 gebruikt wordt voor tooneelwerken met muziek. De Opera is een dramatische vertooning van een tooneelstuk, bestaande uit recitatief, zang en dans, en waarin niet gesproken, maar alleen gezongen wordt.
De kunstvorm van de Opera of het muzikale drama is zeer oud en had reeds bij de oude Grieken een hoogen bloei bereikt; in ’t laatst van de XVIe eeuw kwam hij in Italië tot herleving. Op ’t eind van de XVIIe eeuw kwam het koor, dat oorspronkelijk een belangrijk aandeel in deze zangspelen gehad had, hoe langer hoe meer op den achtergrond, de solisten werden de hoofdpersonen, de melodie trad op den voorgrond.
Alleen in Italië, Frankrijk en Duitschland heeft zich de Opera op zelfstandige wijze ontwikkeld.
Een kleine Opera, doorgaans in één bedrijf, waarin de dialoog door zang wordt afgewisseld, wordt operette genoemd.
