Deze wetenschap stelt zich ten doel de verschijnselen in de atmosfeer te onderzoeken (meta midden, eoora zweven, logos leer, kennis van wat tusschen hemel en aarde zweeft). De meteorologie wil de verschijnselen in den dampkring ontleden, ze terugbrengen tot bekende natuurkundige wetten en het oorzakelijk verband tusschen de verschillende atmosferische verschijnselen doorvorschen.
Men moet dan in de eerste plaats de factoren bestudeeren, die den toestand der atmosfeer voor een gegeven plaats en tijdstip bepalen. Men noemt dit de meteorologische elementen.
Het zijn in hoofdzaak de verdeeling van warmte, luchtdruk, wind, vochtigheid en electriciteit, waarbij onder vochtigheid tevens begrepen moeten worden de verschillende condensatievormen van waterdamp: dauw, nevel, rijp, wolken, regen en sneeuw. Door toepassing van theorie en ervaringsregels tracht men te komen tot voorspelling van het weer.
Een betrouwbare weervoorspelling is van veel belang voor het maatschappelijk leven en voor de veiligheid van den vliegdienst. De weerprognose is echter in ons land met zijn onvast klimaat heel moeilijk.
De weerkundige waarnemingen worden verricht door het Koninklijk Meteorologisch Instituut in De Bilt, dat bijgestaan wordt door een groot aantal waarnemers, in alle streken van het land. Voor het vaststellen van de weerverwachting is samenwerking met buitenlandsche stations noodig.
Een der grondleggers van de wetenschappelijke meteorologie is C. H.
D. Buys Ballot (1817—1890), hoogleeraar aan de Rijksuniversiteit te Utrecht.Een onderdeel van de meteorologie is de klimatologie, die de verschillende klimaten bestudeert en de oorzaken van het verschil in klimaat tracht op te sporen. Onder het klimaat van een plaats verstaat men den gemiddelden atmosferischen toestand van die plaats.
