(= twist), de naam van een dicht bij Kades in Zuid-Palestina gelegen punt, soms afzonderlijk genoemd (Ps. 81 : 8; 106 : 32; ook Deut. 33 : 2 zal wel gelezen moeten worden: „en Hij kwam naar Meriba van Kades” inplaats van „en is aangekomen met tienduizenden van heiligen”), soms naast Massa (Deut. 33 : 8; Ps. 95 : 8). Dat het bij Kades ligt, wordt uitdrukkelijk gezegd in Num. 20 : 13; 27 : 14; Deut. 32 : 51; Ezech. 47 : 19; 48 : 12.
Het mag dus niet worden verward met het punt „Massa en Meriba” van Exod. 17 : 2—7, dat bij den Horeb lag.Uit Num. 20 : 1—13 blijkt, dat watergebrek voor het volk aanleiding wordt om Mozes en Aaron te verwijten hen uit Egypte naar de woestijn te hebben geleid. Wanneer deze beide mannen zich dan in den tabernakel terugtrekken, krijgt Mozes bevel ten aanschouwe van het volk tot de steenrots te spreken, waarna er naar des Heeren belofte rijkelijk water uit zal voortkomen. Mozes laat zich echter door zijn drift verleiden op de rots te slaan. Dan voltrekt zich het wonder ook wel, maar tegelijk wordt aan Mozes en Aaron medegedeeld, dat zij daarmede het binnenkomen in Kanaan hebben verbeurd. In plaats van on voorwaardelijk naar des Heeren woord te handelen, hebben zij hun eigen wil tot wet gemaakt en daarmede des Heeren heerlijkheid aangetast, die zijn dienaren nooit vrijheid van handelen geeft.
De rabbijnen hebben het verhaal van Num. 20 in zooverre opgesmukt, als zij beweren, dat het water uit de steenrots Israël is blijven volgen, totdat het in Kanaan kwam. Hierop zinspeelt Paulus, wanneer hij 1 Cor. 10 ; 4 spreekt van drinken uit de geestelijke steenrots, die volgde. Hij bedoelt daarmede, dat de ongeschapen Christus voor Israël een begeleidende, met hen gaande rots was.
