Zoo noemden zich de Christenen, die na den Monotheletischen strijd (680) aan de leer der Monotheleten nog bleven vasthouden en die zich ophielden in en bij het klooster van den heiligen Maro op de Libanon. Maro heeft geleefd in de 5e eeuw.
De Maronieten erkennen den abt van het klooster van St. Maro als hun opperhoofd en zij streden dapper voor hun staatkundige en kerkelijke vrijheid tegen de Grieken en de Turken.
In 1182, tijdens de kruistochten lieten zij hun Monotheletisme varen. Zij erkenden den paus als opperhoofd der kerk, maar bleven hun ouden ritus behouden.
Het gewone volk is onwetend, en de priesters, doorgaans in Rome gevormd, hebben zeer veel invloed. Hun patriarch zetelt in Kannobin, een ontoegankelijk gedeelte van de Libanon.
Hun kerktaal is het Oud-Syrisch.
