2 Kon. 23 : 13, Jerem. 49 : 1, 3, Zef. 1 : 5, moet gevocaliseerd worden als Milkom. „De vraag, of Israël geen kinderen of erfgenaam had, bedoelt te doen uitkomen dat er voor Atnmon geen rechtsgrond was om het stamgebied van Gad in bezit te nemen: dat gebied kwam aan het toen nog bestaande tienstammenrijk, en na den ondergang daarvan veeleer aan Juda dan aan Ammontoe. Voor Ammon wordt in de plaats gezet de nationale god der Ammonieten, Milkom (gelijk Kamos van de Moabieten); en zij worden zijn volk geheeten, gelijk Israël het volk des Heeren is”, vers 1.
In vers 3 „wordt als reden voor de jammerklacht opgegeven dat Milkom, evenals Kamos (vgl. 48:7), met zijn priesters en vorsten in ballingschap gaat”. Zie Dr G.
Ch. Aalders, Jeremia, II.
