Predikant en later professor te Leiden, werd in 1552 te Rijssel geboren. Besterrid voor den geestelijken stand, studeerde hij te Parijs, aanvankelijk voor rekening van een tante, mater van een nonnenklooster, maar verloor dezen steun, toen hij tot de Reformatie overging.
Tijdens den burgeroorlog uit Frankrijk verdreven, ging hij naar Engeland en trachtte hier door het geven van lessen in het Latijn zijn verdere studie te bekostigen. Eenige kooplieden uit Rijssel trokken zich toen echter zijn lot aan en stelden hem in staat verder te studeeren, onder voorwaarde dat hij zich, na voltooiing zijner studiën, als predikant aan de gemeente in zijn geboorteplaats verbinden zou.Na eenige jaren te Rijssel werkzaam te zijn geweest, vertrok hij naar Brussel, welke stad hij echter na een 6-jarigen diensttijd verlaten moest. Hierop ging hij naar de Noordelijke Nederlanden. Hij stelde zich ter beschikking der Synode, die hem toewees aan de Waalsche gemeente te Leiden. Daar viel de aandacht van de Curatoren der Hoogeschool op hem en in 1587 werd hij tot hoogleeraar in de theologie benoemd. In 1602 overleed hij aan de pest.
Zijn zoon, Lucas Trelcatius de jongere, den 25sten April 1573 te Londen geboren, werd reeds op 17-jarigen leeftijd predikant. Ook hij werd verbonden aan de Waalsche gemeente te Leiden. Na den dood zijns vaders werd hij eerst buitengewoon hoogleeraar, en in 1606 gewoon hoogleeraar aan de Leidsche Academie. Hij stierf 12 September 1607.
