De grootste theoloog uit het tijdperk der Luthersche Scholastiek. In 1582 te Quedlinburg geboren, vatte hij tijdens een langdurige ziekte en onder invloed van Johann Arndt, den bekenden schrijver van Het ware Christendom, het voornemen op theologie te studeeren.
Te Wittenberg zette de beroemde Hutter een stempel op zijn theologisch denken, te Jena volgde hij o. m. de colleges van Glassius en Piscator, te Marburg van B. Menzer.
In 1606 werd hij te Heldburg tot Superintendent benoemd en in 1618totGeneraal-superintendentteKoburg. Enkele jaren tevoren had hij een professoraat aanvaard te Jena (1616).
Tot zijn dood (1637) bleef hij daar als hoogleeraar werkzaam. Man van zeldzame geleerdheid, was hij tevens een mystieke natuur, waarvan o. a. zijn meditaties getuigen en combineerde daaraan zin voor het practische leven.
Zoowel aan kerkelijke, schooien politieke aangelegenheden gaf hij zich gaarne. Als theoloog toonde hij zich een nauwkeurig exegeet, een scherpzinnig polemist — tegen Bellarminus schreef hij zijn Confessio Catholica — en vooral een eminent dogmaticus.
Zijn dogmatiek gaf hij in zijn standaardwerk Loei communes, waaraan hij van 1610 tot 1622 arbeidde en dat in 9 deelen het licht zag. Later werd het door hem nog uitgebreid.
Ofschoon hij vele voorloopers had, was hij toch de eigenlijke baanbreker van de Luthersche Scholastiek.
Hij stelde zich op den grondslag van de Formula Concordiae.
In zijn Loei vindt men een omvangrijk dogmahistorisch materiaal opgehoopt. Ook een meer practisch deel wordt er niet in gemist.
Hij volgt geheel de z.g.n. locaal-methode. Roomschen en Gereformeerden beschouwt hij gelijkelijk als tegenstanders en poogt telkens te bewijzen, dat, waar de eersten zich schuldig maken aan onderschatting en de laatsten aan overschatting de Luthersche theologie het rechte midden heeft getroffen.
Toch nadert hij in zijn inleiding, waarin hij de leer van de Schrift breeder ontwikkelt dan totnogtoe in de Luthersche dogmatiek was geschied, het Calvinisme zeer dicht. Zijn dogmatische arbeid behield in de Luthersche kerk lang hooge waarde.
Als scholastiek dogmaticus bleef hij feitelijk onovertroffen. Ook in onzen tijd gaat men zich in Duitschland weer meer voor hem interesseeren.
