(gestorven pl.m. 330 na Chr.) is de voornaamste vertegenwoordiger van het Syrische Neoplatonisme. Zijn theologie kenmerkt zich hierdoor, dat de afstand tusschen de godheid en de materie nog grooter is dan bij Plotinus.
De godheid is het Eéne, dat onuitzegbaar en volstrekt eigenschapsloos is. Tusschen dat onbekende Eéne en de materie plaatst hij nu een heir van tusschenwezens (halfgoden, heroën), die de kloof moeten overbruggen.Jamblichus is een van de laatste heidensche wijsgeeren der oudheid, die een poging hebben gewaagd zich met een polytheïstisch systeem tegen het veldwinnend Christelijk monotheïsme te verweeren.
