(Jacobus Vitriacus), een Fransch prediker uit den tijd der kruistochten. Hij schreef ook een geschiedenis van den kruistocht van 1217—19.
Hij was bisschop en kardinaal. Zijn geboortejaar is 1170.
In 1190 studeerde hij te Parijs en in zijn Historia occid c. 7 geeft hij een beschrijving van de toen heerschende toestanden. Als prediker in Argenteuil bij Parijs trok hij zijn omgeving machtig aan.
Evenwel vertrok hij naar Luik, waartoe hem noopte het gerucht, dat aldaar de Beghyn Marie van Oignies zich bevond. Hij heeft haar leven beschreven.
Na haar dood 1213 predikte hij tegen de Albigenzen. Hij ging als bisschop van Ptolemaus naar het beloofde land en verzamelde daar kinderen van Saracenen, om die een Christelijke opvoeding te laten geven.
Hij maakte de belegering van Damiate mee. Sinds 1225 was hij weder in Europa en werd tot kardinaal benoemd.Hij vervaardigde toen een Historia orientalis, een geschiedenis, die belangrijk is niet alleen voor de toenmalige kennis van het heilige land, maar ook voor de kennis van de kruistochten.
