werden bij de Hebreën en anderen oude volken feestelijk gevierd. Farao vierde (Gen. 40 : 20) zijn jaardag door een maaltijd en gunstbetooning; Jobs zonen vierden ([ob 1 : 3) hun „dagen” met een feest.
Herodes (Matth. 14 : 6) vierde zijn geboortedag door een maaltijd, dien hij aan zijn voornaamste hovelingen en aan de rijksten uit de door hem bestuurde provinciën gaf (Marc. 6 : 21). Zich over zijn geboortedag ootmoedig en blijde te verheugen, is den Heere welgevallig; zijn geboortedag vervloeken, gelijk Job 3 : 3v.v. en Jeremia 15 : 10, 20 : 14v.v. deden, is twisten met zijn Heere en Maker, en daarom wordt Jes. 45 : 10 over dezulken een wee gesproken.In ons land zijn er velen, ook onder de Christenen (men vindt deze vooral in het Noorden des lands), die schier geen acht slaan op hun verjaardag. Dat is niet te prijzen. God wil erkend worden om zijn weldaden.
