Geboren 3 December 1816 in het dorp Engollon, kanton Neuchâtel, studeerde o.a. in Duitschland onder leiding van Harless, Neander en Hengstenberg, werd 2 November 1841 tot de Evangeliebediening toegelaten, maar vond door overvloed van proponenten niet dadelijk een standplaats. In Juli 1849 mocht hij zich eindelijk aan zijn eerste gemeente Planchettes (kanton Neuchâtel) verbinden. in 1853 verwisselde hij ze met Eplatures (in hetzelfde kanton).
Door invloed van zijn landgenoot V. H.
Guye, Waalsch predikant te Amsterdam, was hij daar van 29 Maart tot 1 Juli 1857 werkzaam als hulpprediker van Ds Chavannes, die ziek was. Toen deze op laatstgenoemden datum emeritaat ontving, werd hij er den 22sten Juli 1857 tot predikant beroepen.
Den 18en October d. a. v. deed hij intrede, om er met liefde en ijver in rechtzinnigen geest de Evangeliebediening waar te nemen tot zijn emeritaat, dat op 1 Juli 1889 inging. Reeds den 15en Januari 1890 overleed hij.
Gagnebin heeft zich zeer verdienstelijk gemaakt voor de kennis van de geschiedenis der Waalsche kerk in Nederland, o.a. door het schrijven van gedocumenteerde monografieën over afzonderlijke gemeenten. Op uitnoodiging van Dr C.
Schwartz sprak hij aan den avond van 27 Mei 1864 in de Schotsche Zendingskerk te Amsterdam, met anderen, ter herinnering aan Calvijns 300-jarigen sterfdag. Zijn toespraak bij die gelegenheid gehouden kwam in één bundel met dien van Schwartz, Jamieson, Hasebroek, Vinke en Van Loon, te Amsterdam in 1864 uit.
Naar aanleiding van het beroep van A. Reville schreef hij in 1868/69 een Korte Verklaring aan de leden der Waalsche gemeente.
Eindelijk hebben nog eenige leerredenen van Gagnebin het licht gezien.
