Een beroemd Zweedsch dichter, geboren 1782 te Kykerud in Wermland, werd als knaap op een kantoor geplaatst en vond daar gelegenheid tot verdere ontwikkeling. In 1799 kon hij reeds de universiteit te Lund bezoeken, waar hij zich toelegde op de studie der letteren en der godgeleerdheid.
In 1812 werd hij hoogleeraar in de Grieksche taal. In 1818 werd hij doctor in de theologie en in 1827 bisschop van Wexio.
Hij stierf in 1846. In het laatst zijns levens leed hij aan aanvallen van verstandsverbijstering.
Tot zijn dichterlijke nalatenschap behooren Svea (1811), Nattvardsbarnen (1821), Axel. Den meesten naam maakte hij door zijn Frithjofssage (1825).
Hij was een oorspronkelijke dichter, die zich onthouden heeft van elke nabootsing van Duitsche of Fransche romantiek. Hij bezat levendige fantasie, fijne humor en een zeer diep gevoel.
In 1853 werd te Lund een standbeeld voor hem opgericht.
