is leer die dwaalt en dwalen doet; leer, die van de zuivere waarheid der Schrift afwijkt, of daarmede menschelijke leeringen vermengt. Tegen dwaalleer heeft de kerk van Christus voortdurend te strijden gehad.
In deze worsteling heeft zij de waarheid Gods almeer ingedacht, al zuiverder geformuleerd, en in hare belijdenisschriften tegen ontkenning, misvatting en verdraaiing verdedigd. Het woord dwaalleer ziet op wat zakelijk in de Heilige Schrift genoemd wordt als zij spreekt van verkeerde leeringen, verderfelijke ketterijen (Ef. 1 : 14; 2 Thess. 2:3), van valsche leeraars (2 Petri 2 : 4).
Bij de vermenigvuldiging der dwaalleer in onze dagen heeft de kerk van Christus voortdurend bedacht te zijn op bewaring van het pand haar toebetrouwd.
