I. Franz Dryander (eigenlijk: Enzinas), afkomstig uit Burgos in Spanje, beleed reeds vroeg de Evangelische leer, werd in Wittenberg met Luther en vooral met Melanchton bevriend, vertaalde het Nieuwe Testament in het Spaansch, en liet het in 1543 in Antwerpen drukken, waarvoor hij gevangen werd gezet.
Zijn door Granvelle verlangde onthoofding, werd uitgesteld, en na een gevangenschap van 15 maanden gelukte het hem te ontvluchten. Zijn Historia propriae incarcerationis atque liberationis schreef hij op aandrang van Melanchton, tot wien hij gevlucht was.
Later was hij in Bazel, Engeland, Straatsburg, waarschijnlijk ook in Augsburg. Hij overleed reeds in 1552.II. Johann Dryander, broeder van den vorigen, werd in 1546 te Rome als ketter verbrand. Hij was het die den eveneens om des geloofs wille gestorven J. Diaz tot bekeering had geleid.
III. Hermaan Dryander, geboren 1809 te Halle, was daar langen tijd een geliefd prediker en had ook als schrijver beteekenis. Hij stierf 1880. Als theoloog behoorde hij tot de bemiddelende richting. — IV. Ernst Hermaan Dryander, zoon van den vorigen, geboren 1843, Evangelisch predikant te Bonn 1874, in Berlijn 1882. Zijn Evangelische Predigten zijn in talrijke oplagen verschenen. Hij behoort, evenals zijn vader, tot de middenpartij.
