Eigenlijk: duruz = meervoud van Darazi, aanhangers van Darasi (✝ 1020), een religieuse secte op den Libanon, den AntiLibanon en in Hauran, ongeveer 130.000 zielen sterk, Arabisch sprekend, onder Turksche heerschappij, maar bijna onafhankelijk onder eigen vorsten. Hun godsdienstig stelsel, in 7 boeken bevat, is een mengsel van Mohammedaansch gnosticisme en allerlei aan het Christendom, de filosofie en het Parsisme ontleende ideeën.
Zij leeren de eenheid Gods, nemen talrijke verschijningen Gods in het vleesch aan, waarvan de laatste in Khalif Hakim, den stichter hunner secte (996—1020 sultan van Egypte) plaats vond. Kenmerkend zijn bij hen: het geloof aan zielsverhuizing, aan loon en straf in het toekomende leven, broederliefde, dapperheid, geheimhouding van hun leer.
De geschiedenis der Drusen werd eerst in den nieuwen tijd meer bekend. In 1860 leidde hun strijd tegen de Maronieten tot een slachting van vele Christenen, vooral in Damascus (9—16 Juli).
Als zendelingen onder de Drusen hebben de Amerikanen King en Fish gewerkt.
