Daar de Apocriefe boeken door de Roomsche kerk op het concilie van Trente met beslistheid als Canoniek waren erkend en de tegenovergestelde meening met den vloek was bedreigd, waren sommige Roomsche theologen na dien tijd gewoon om deze Deuterocanoniek te noemen, d. w. z. behoorende tot den tweeden Canon. Ze bedoelen daarmede de uitspraak der kerk dat deze boeken Canoniek waren te eerbiedigen, maar tegelijkertijd uitdrukking te geven aan het ook in de Middeleeuwen nooit teloorgegane besef van het onderscheid tusschen de Canonieke en Apocriefe boeken, waardoor beide toch niet geheel op één lijn stonden.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
