Als eisch van het gereformeerde kerkverband werd reeds op de Emdensche Synode van 1571 uitgesproken, dat de kerken dikwijls met onderlinge brieven elkander zouden te kennen geven wat dienstig zou zijn tot haar onderhouding en wasdom. Op de Synode van Dordrecht in 1618—1619 werd dit ook toegepast op de uitheemsche kerken.
Voor de correspondentie met de buitenlandsche kerken wijzen thans de Gereformeerde kerken in Nederland op haar Synodes geregeld deputaten aan, zie de lijst van Deputaten, opgenomen in het bekende Jaarboek.
