behoort tot de geschriften der apostolische vaders of de apocriefen van het Nieuwe Testament. Reeds in de tweede eeuw schreven velen dezen brief toe aan Barnabas, den medearbeider van Paulus.
Toch is dit later bestreden. Velen meenen den schrijver in Alexandrië te moeten zoeken.
Reeds vroeg werd in de oude kerk deze brief in eere gehouden. De tijd van vervaardiging zal geweest zijn tusschen de jaren 70 en 100.
Het doel van den brief is de Christenen te waarschuwen tegen een overgang naar het Jodendom. Het Christendom wordt voorgesteid als een geheel nieuwe schepping en de Christenen vormen het eigenlijke bondsvolk.
Het Oude Testament wordt voor de Christenen opgeëischt. De Joden hebben het niet verstaan.
De gansche offerdienst moet niet letterlijk opgevat worden, maar typisch-symbolisch.De brief kan in drieën verdeeld worden.
1. Hoofdst. 1—4. Inleiding en bepaling van het doel.
2. Hoofdst. 5—17. Theoretische beschouwing over de zelfstandigheid van het Christendom.
3. Hoofdst. 18—21. Ethische vermaningen. Het leven wordt hier voorgesteld onder het gezichtspunt van twee wegen, de weg des lichts en de weg der duisternis, zooals ook in de Didachè gedaan wordt.
