het Noord-Westelijk landschap van Klein-Azië, aan de zeeëngte van Constantinopel (Bosporus Thracius) de Zwarte en de Marmorazee (Propontis), ten Oosten aan Paflagonië, ten Zuiden aan Frygië, ten Westen aan Mysië grenzend, met de steden Nicodemië, Chalcedon, Heraclea, Nicea, Prusa, bezat na het verval van het Perzische rijk inheemsche vorsten, waarvan de laatste, Nicomedes III, het 75 v. Chr. aan de Romeinen vermaakte, die het door een proconsul lieten regeeren.
Het had hooge bergen (de Mysische Olympus) met voortreffelijk scheepstimmerhout, in de dalen overvloed van vruchten en wijn. De apostel Paulus wilde op zijn tweede zendingsreis van Frygië hierheen reizen, maar mocht noch ter rechterzijde naar Bithynië, noch ter linkerzijde naar Azië (Hand. 16 : 7), maar werd door den geest naar Mysië en daarmede juist langs den kortsten weg naar Europa gewezen.
Het Christendom verbreidde zich echter ook naar Bithynië, want de eerste brief van Petrus (1 : 1) is ook naar Bithynië gericht. In de hoofdstad van Bithynië, Nicomedië, begon de vervolging onder Diocletianus; en in Nicea, een stad in Bithynië, werd het eerste oecumenische concilie gehouden in 325.
