Dit woord is afgeleid van twee Grieksche woorden „areios” en „pagos” en beteekent eigenlijk „heuvel van Ares” (Hand. 17 :19, 22). Op dezen heuvel, welke dicht bij de Akropolis lag, werd van Solons dagen tot de 5e eeuw voor Christus en zelfs tot diep in den tijd der Romeinsche keizers recht gesproken.
Men oordeelde daar over de openbare tucht en zedelijkheid, over de oprichting van standbeelden, over alles wat op het onderwijs, de opvoeding en het burgerrecht betrekking had. Paulus hield op dezen Areopagus in Athene zijn beroemde rede, niet omdat hij daar als een veroordeelde gedaagd was, maar omdat daar de meest geschikte plaats was, om een groote menigte van toehoorders bijeen te brengen.
Een van de mannen van den Atheenschen raad, Dionysius de Areopagiet, werd voor het Evangelie gewonnen.
