Wat is de betekenis van zeeschuim?

o., 1. wit schuim dat zich op de oppervlakte der zee vertoont wanneer de golven tegen enig beletsel of tegen elkander klotsen; 2. ben. voor de schelp of verkalkte rugplaat van inktvissen: zeeschuim wordt gebruikt als kanarievoer; 3. ben. voor het sponsachtige eiernest van de wulk en van de tepelhoren.

zeeschuim - Zelfstandignaamwoord 1. de luchtige massa die bij heftige beweging van zeewatergolven ontstaat ♢ Op het strand ligt na een storm vaak een flinke hoeveelheid zeeschuim. 2. (weekdieren), (overdrachtelijk) de inwendige schelp van een zeekat (een tienarmige inktvis), die ondermeer op...

de in de mantelhuid verborgen, weinig ontwikkelde kalkschelp van de gewone inktvis (sepia). Het hoofdbestanddeel is koolzure kalk. In vogelkooien ziet men deze lichte, elliptische, tot 20 cm lange schelpen wel om het vogelwijfje aan voldoende kalk voor de vorming van de eierschaal te helpen. Zij pikken er gretig in. Men vindt de schelpen van gestor...

inwendige rugschelp (plat en zacht) van inktvis, vaak op strand te vinden.

verkalkte rugplaat van de inktvis* (Sepia officinalis). Bestaat uit sponsachtige kalk, gebruikt als tandpoeder en polijstmiddel.

o. (wit bruis aan de zeeoppervlakte).

Sponsachtig eiernest van de wulk, vaak aan het strand te vinden. De wulk of kinkhoorn is een zeeslak.

noemt men de rugschelp van den gewonen inktvisch, die uit fijne, poreuze kalk bestaat en op het strand vaak aanspoelt. Gebruik in vogelkooien.

o. 1. Eig. schuim, witte bellen op de zeegolven wanneer deze tegen elkander of tegen een beletsel aanklotsen. 2. Metf. helder witte lichte schelpen van zeevissen op het strand.